ice breaker

as promised, eto ang sobrang pinagisipan na contribution ni ice with comments from myself.hehe

• Salad - ang official food sa Seagull adventures ( summer 2006 )
  

may malaking lugar ang salad sa aming mga puso at mga tiyan. nagsimula ito noong 2006 dahil sa sobrang dami ng gulay sa lugar na nadaan namin papunta ng seagull. ito ay ang brain child ni nikoy. actually, ginaya nya ang recipe ng isa sa mga paboritong eating places ng Ukaya sa downtown davao, ang MAJID'S PERSIAN KABAB. madali lang itong gawin. kailangan mo lang ng diced na seedless na pipino, kamatis, sibuyas, at hiniwang lettuce. paghaluin sa isang malaking bowl, pigaan ng kamatis at budburan ng kaunting asin. ganoon lang kasimple. it goes well with salted egg and of course, corned beef.

• Fresh Milk - pampakalma ng Ukaya

matapos naming malaman ang tungkol sa kultong nanggagahasa ng mga babae at nananapyas ng suso (na ayaw na naming isipin muli kung gusto ninyo ang complete details, eto ang link: last stop: kidapawan- year ender part 5), ito ang ininom namin para mabawasan ang mga takot namin sa aming mga katawan.

• Caves - ang favorite place ng Ukaya para hanapin si relevance, assessment, at evaluation

kapag kami confused, kami ay nageexplore ng caves. baka kasi nagtatago lang doon ang mga importanteng concepts na related sa development. hanggang ngayon, hindi parin namin sila natatagpuan.

• Waterfalls - ang achilles heel ng Ukaya

kung ang ibang adventurers mahilig umakyat ng bundok, ibahin nyo kami, waterfalls ang trip namin. pag may nakapag bigay ng tip sa amin kung saan may magandang waterfalls, siguradong pupuntahan namin ang lugar na iyon.

UKAYA LOVE a.1

lubos na nagmamahalan ang mga myembro ng ukaya. at hindi kami nahihiyang ipakita ito.

exhibit a:

ganito namin kamahal si iroll. talagang sinisira namin ang moments nya. si ice naman na kumuha ng picture, hindi manlang sinabihan si iroll na may baliw sa likod nya.

Traveler's Fastfood, Buda, Davao City
April 2006

ANG MILAGRO NI IROLL

may himalang nangyari, iminungkahi ni iroll sa akin na bumuo kami ng isang list ng mga salitang may espesyal na ibig sabihin sa grupo. nagbigay na rin sya ng list nya para maipost kaagad sa ukaya blog.

natuwa naman ako dahil medyo nagsasawa na rin ako na ako lang ang gumagawa ng write ups para sa aming blog. mas masaya kung lahat kami ay makakapag contribute kahit kaunti lamang.

kaya hindi ako nagdalawang isip na ipost ang contribution nya dahil ang mga makata ay hindi pwedeng tanggihan. lalo na kung may dala silang chain saw na nakatutok sa inyong leeg.

kaya eto ang first batch ng UKAYA SPEAK

• Corned beef- ang pinakamasarap na pagkain sa balat ng lupa

ang corned beef ay hindi nawawala sa Ukaya diet. tuwing may lakad (kahit day trip lang), expected na na may dala kaming at least two cans of corned beef per person. mahirap na, baka maubusan pa kami.

• Adobo- Ang pagkaing nilalagay ng Ukaya sa pedestal

ang adobo rin ay may espesyal na lugar sa mga puso at tiyan namin. lagi kaming pinababaunan ng nanay ko ng chicken pork adobo na minsan nang pinagkamalang humba nina ice at iroll. ito ang pinaka espesyal na pagkain ng ukaya.

• Bob Ong- ang pinakasikat na writer sa balat ng Ukaya

ang mga libro ni bob ong ang bibliya ng ukaya. kasalanan nya kung bakit nabuo ang walang kwentang blog na ito. tuwing may lakad kami, may baon akong at least dalawang libro ni bob ong. kapag nakitang tumatawang mag- isa si iroll, huwag mabahala, hindi sya nasaniban ng masasamang espirito, binabasa lang niya ang paboritong libro ni hudas.

next post: ang makabagbag damdaming contribution ni ice.

Waig Spring Resort, Maramag, Bukidnon

april 2006

cable car

wala pa kaming mga lakad kaya post muna kami ng mga dati naming pics.hehe.

april 2006, bukidnon

last stop: kidapawan- year ender part 5

gutom si eyado. pag gutom si eyado, kailangan syang pakainin. pwede naman naming kainin ang natirang baon namin pero pagod na kami ni aya sa kakalangoy. tinatamad na kaming magprepare ng pagkain tapos maglinis at magtabi ng kinainan pagkatapos. nagsuggest si iroll na sa kidapawan nalang kami kumain. may masarap daw na kainan ng pizza doon. si eyado naman, hindi pa nakakapunta ng kidapawan kaya go na go sya.

bago makarating ng highway, may nadaanan kaming dairy farm. nagdecide kaming mag stop over muna doon para bumili ng cow's milk para mabawasan ang gutom ni eyado. pumunta kami sa kanilang processing area pero walang tao. naweirdan nanaman kami. kasi lahat nalang ng establishments na nakita namin papunta ng falls ay puro sarado. naghanap kami ng care taker. siguro naman meron no dahil farm yung pinuntahan namin. sa katatawag namin, may isang lalakeng sumilip. salamat naman! pero parang ayaw nya kaming ientertain. hindi kami tumigil sa kakasigaw at kakakaway sa kanya kaya nilapitan nalang nya kami. may babae ring sumunod. mag asawa daw sila. nakabili kami ng choco milk bars at isang bote ng honey.

nakipagkwentuhan muna kami sa care takers. tungkol sa ngo na nagpapatakbo ng dairy farm na iyon. may kilala pala si iroll na nagtatrabaho doon. kinwento rin namin na galing kami sa batasan falls at kami lang ang tao doon. tinanong namin kung marami bang nagpupunta doon. sabi nila, normally marami raw taong nagpupunta lalo na pag weekends. pero noong araw na iyon, nagtatago raw ang mga tao sa mga bahay nila. may chismis kasing may kulto on the loose na nang rerape ng mga babae, matanda man o bata, at tinatapyas ang mga boobs ng mga nagahasa nila.

***silence***

nagtinginan kami ni ice. oh my gulay.

kaya raw ayaw lumabas ng mga caretakers para ientertain kami. baka raw kasi miyembro kami ng kulto.

matapos naming maubos ang mga nabili naming milk bar at mashock sa revealation, dumiretso na kami ng kidapawan. syempre, naglock kami ng mga bintana at pintuan ng sasakyan.hehe.

***
after 30 minutes, kidapawan na kami. pagkadami dami ng mga tricycle. super to the max talaga. naconfuse tuloy kami. pati si iroll. nagbago na raw kasi ang itsura. 3 years ago pa pala sya naassign doon!

buti nalang natandaan pa ni iroll ang location ng boyd, simon and benedict's pizza house. pagpasok ng restaurant, umorder agad kami. dahil pizza house ang pinuntahan namin, pizza ang talaga ang oorderin namin. pagbigay samin ng menu, hinanap kagad namin ang pinaka malaki at pinaka special nilang pizza. nung tinuro namin sa menu yung pizzang gusto naming iorder, sabi nung waiter, wala raw sila nun. fine, ibang pizza nalang ang inorder naimin. wala rin daw yun. tinanong ko nalang kung ano meron sila. wala raw silang pizza noong araw na yun dahil naubusan daw sila ng cheese. anaknijanice! pizza house na walang pizza. dahil gutom na gutom na kami at wala na kaming lakas na magwala, umorder nalang kami ng pasta, garlic chicken at garlic bread. ang drinks namin, pepsi at seven up. wala rin daw silang softdrink. grrrrrrrr!! parang yung kanta ng parokya ni edgar na ordertaker: may menu nga pero wala sila nung mga pagkaing nakalista sa menu. ibang klase talaga. sige iced tea na nga lang.

nawala ang galit namin pagdating ng garlic bread. super sarap (o gutom lang kami). yung pasta, normal. medyo matabang. pero dahil gutom kami, kahit kabayo, kakainin namin. malapit nang maubos yung pasta namin nang may nakita akong pagkalaki- laking bloke ng cheese. tinawag ko kagad ang waiter. tinanong ko kung pwede na bang umorder ng pizza, total may cheese na sila. pwedeng pwede na raw. hallelujah! dahil medyo busog na kami, double beef and mushroom pizza with extra cheese nalang ang inorder namin.

while waiting for the pizza...
ang tunay na spice girl.

dumating yung pizza nang maubos namin ang chicken namin. pero the looong wait was soo worth it. ang sarap ng pizza!

tuwang- tuwa si ice at eyado at ako syempre.

bundat na bundat kami pagkatapos kumain. 550.00 ang binayaran namin. cool na yun. marami naman yung nakain namin. matagal lang ang service.hehe. pero oks lang yun. mababait naman kami.hehe.

nung pauwi na kami, pinatugtog namin ang overdrive ng eraserheads. bagay kay eyado yung kanta. parang nasobrahan talaga sya sa drive nung araw na iyon.hehehhehe.

happy new year sa ating lahat!

liguan na!- year ender part 4

nung naglilinis na kami ng kinainan namin, may bigla kaming narinig na ugong ng makina ng sasakyan. pabirong humirit si eyado na baka yun na raw yung mga npa na nagtake over sa resort. tumawa lang kami pero ang totoo, medyo natakot kami. hindi malayong mangyari yun dahil marami talagang mga npa sa bansalan.

buti nalang, isang pamilyang sakay ng isang owner type jeep ang dumating. nakita naming may dalawang bata silang kasama. natuwa kami. at least may kasama na kami doon. syam na kami. haha!

LIGUAN NA!!!

ang una naming sinubukan ay ang hot spring. may malaking pool na may mainit na flowing water. malinis ang tubig dahil walang masyadong naliligo nung araw na iyon. kaming apat lang.hehe. nung nagmukha na kaming prunes sa tagal ng pagbabad sa mainit na tubig, lumipat naman kami sa falls.

cold shower

hot shower

first time kong (nikoy) maligo sa falls. marami- rami narin kaming fall na napuntahan pero ngayon lang ako talagang lumangoy, sumisid at naglaro/ nagtampisaw sa tubig. dati paa lang ang binabasa ko. tas patingin- tingin lang ako kina eyado at iroll na walang humpay sa pag dive at pag swim. kasi po, ayoko ng malamig na tubig. yung mga napuntahan namin dati ice cold ang tubig. pero dito sa batasan, hindi. lukewarm kasi malamig yung tubig na galing sa malaking falls. tapos sa gilid, may natural na very hot spring. ang galing talaga!

tingnan nyo dito sa picture sa baba, yung malaking falls, super lamig ng tubig. pero sa may left side, dun sa may mahabang kahoy, super hot ang tubig. almost boiling.

healthy merienda. pineapple and mangoes.hehe. kita nyo yung parang basin na bato sa likod in eyado, super hot water yun. tapos makikita mo yung tubig na parang kumukulo. tapos yung mga dinadaanan ng tubig nagiging yellow tas nag aamoy sulfur.

hindi nakontento si eyado sa merienda namin. tanong sya ng tanong kung may natira pa bang kanin at corned beef. may natira pero tinatamad na kaming mag prepare ulit ng kakainin ni aya (ilalabas nanaman naming yung mga pagkain tapos huhugasan nanaman pagkatapos. hindi panaman kami tinutulungan nung mga lalake naming ubod ng sipag). sabi ko sa labas nalang kami kumain. syempre para wala nang clean up. excited namang sinabi ni iroll na may alam syang pizza place na super sarap ng pizza...

next: mayroon ba kayong pepperoni pizza? wala po. garlic and cheese? wala rin po.

final destination- year ender part 3

sa wakaaaas! nakarating rin kami! uminit ang mga ulo namin pagdating sa resort. pag itong resort na ito hindi maganda, mapipilitan kaming gumawa ng hindi magandang bagay; i.e. bombahin ang lugar.hehe.

pagmasdan si aya. pilit ang ngiti dahil gutom na.

pagpasok namin sa resort, napakatahimik. malamig ang hangin. nawalang bigla ang init ng ulo namin. pero gutom parin kami.hehe

unang ginawa namin ay syempre, nag unload kami ng gamit. tapos hinanap namin kung saan kami pwedeng magbayad. weird talaga kasi feeling namin kami lang ang bisita dun. may mga tables at benches pero walang tao. may mga tindahan pero sarado. napakatahimik talaga. huni lang ng mga ibon ang narinig namin. walang mga nag- uusap na mga tao, nagtatawanang mga bata. nakakabingi ang katahimikan.

bigla nanaman kaming napraning. what if ginawa nang kuta ng mga npa ang lugar na iyon? what if may psycho killer na pinatay lahat ng mga tao doon? o baka nagsara na ang resort. waaaaahhh!

sinubukan naming maghanap ng caretaker. inikot ni iroll at ice ang area ng falls at hotspring. ako naman, pinuntahan yung parang guest house nila. si eyado, binantayan ang gamit namin. in case may mga rebelde/ wild animal na dumating at nakawin/ kunin ang pagkain namin. sabi nila iroll, ok naman yung falls at hotspring. malinis naman. safe pag liguan.

ayan si eyado. nag iisa at walang makausap.

inikot na namin lahat ng pwede naming pag ikutan. tama pala ang feeling namin. naconfirm namin na wala talagang tao maliban sa aming apat. walang tao sa guest house. walang tao sa falls at hotspring. wala talaga.

talagang mas gusto ng grupo na kami lang ang tao sa mga lugar napinupuntahan namin pero exage talaga ito. apat lang kami. ang laki ng lugar. nakakatakot pa. parang yung mga typical na horror movies: apat na magkakaibigan. nagroad trip. nagpunta ng resort tapos malalaman nila na hunted pala o may baliw na caretaker na batong- bato sa life nya kaya pinapatay niya lahat mga mga nagpupunta doon o may ahas/ bwaya/ aso/ pusa/ uod/ ipis/ kuto o kung anong hayop na sobrang laki na kumakain ng tao o may isang sira ang ulo sa amin na pinlano ang lakad para mapatay nya ang mga kabarkada nya...

mamamatay lang kami sa takot at gutom kung paulit- ulit naming iisipin yun kaya naghanda nalang kami ng kakainin namin.

eto nangyari sa gulay na nabili namin sa digos. native salad with bagoong na may itlog na pula.

kompleto kami ng pagkain, may mainit na sabaw, salad, corned beef, lechon paksiw, at dessert na fruits! yum yum!

takot parin kami. parang super sensitive ang sense of hearing naming apat. pag may weird na sound katulad ng nahuhulog na dahon o sanga ng puno, bigla kaming hihindto at titingin sa direksyon na pinanggagalingan ng tunog. salamat naman at walang psycho killer/ wild animal na gumambala sa tanghalian namin. naubos ang pagkain namin except for the ramen. hindi namin masakyan ang taste ng mga hapon.hehe.

next post: busog na kami kaya liguan na!!!

the long and winding road to batasan- year ender part 2

earlier than scheduled kaming nakarating sa bansalan. sa katatanong, nahanap rin namin ang daan papuntang batasan falls.

naexcite kami lalo nang makita namin ang naglalakiyhang mga bato at ang river pero lingid sa aming kaalaman, 48 years of travel pala papunta sa falls.

nawala na ang excitement sa mga katawan namin. halos isang oras na naming hinahanap ang falls nang biglang nakakita kami ng mga kawayan na soooobrang taas. parang yung sa crouching tiger hidden dragon at house of flying daggers. bigla nanaman kaming natuwa.

syempre, hindi napigilan nila iroll at ice na magpapicture. sila pa. camera whores.hehe

kala nila ice at iroll kaya nang lakarin. yun pala sobrang layo parin.

sumakay nalang ulit sila sa sasakyan.

p.s. hindi namin alam kung ilang minutes ang batasan fall mula sa highway. we lost track of time. tapos mabagal lang ang takbo ng sasakyan kasi mapangit ang daanan. mas mabilis ang travel kung four wheel drive ang sasakyan.

next post: a typical horror movie